De St. Lambertuskapel in Reuver dateert al uit de veertiende eeuw. Het deed in die tijd dienst als parochiekerk. De eerste berichten over dit zaalkerkje dateren uit 1400.
De kapel stortte in 1830 in. In 1845 werd met de keien van de ingestorte kapel een nieuw kapelletje gebouwd. Dit vormde tevens de aanleiding voor Reuver om een zelfstandige parochie te stichten.
Jac. Vrancken volgde in 1893 Carel Wolters op als pastoor van Reuver. Toen in 1896 het 12e eeuwfeest van het overlijden van de H. Lambertus werd gevierd, schreef hij een uitvoerige levensbeschrijving en trok er een processie van de kerk naar het kapelletje. Al snel bleek dat dit kapelletje te klein was. Er was namelijk alleen plek voor de priester. Op aandringen van pastoor Vrancken besloot het kerkbestuur er een grotere, neo-gotische kapel te laten bouwen, die in 1899 werd ingezegend. Het oorspronkelijke kapelletje is nog steeds bereikbaar via een ingang achter het altaar.
