De St. Elisabethsmolen was een watermolen op de Leubeek die heeft toebehoord aan het Klooster Sint-Elisabethsdal. Van deze molen is slechts een bouwval over.
Het klooster kreeg in 1278 toestemming van de heer van Horn om de watermolen van Roggel op de Roggelse Beek af te breken en bij het klooster weer op te richten.
In 1796 werd het klooster door de Fransen opgeheven en de molen verbeurdverklaard en verkocht. In 1840 werd ze vervangen door een stenen molen die groter was dan de Leumolen. Ze diende als korenmolen, zaagmolen en oliemolen. In 1844 werd er brand in de molen gesticht, maar de molen werd herbouwd.
Toen in 1944 de bezetter zich terugtrok lag er munitie in de molen opgeslagen. Deze werd door de terugtrekkende troepen tot ontploffing gebracht en de molen werd verwoest. Nu, op de dag van vandaag, is enkel deze ruïne overgebleven.
