Het kasteel Horn is een van de oudste, nog intacte middeleeuwse ringmuurburchten in Nederland. De burcht is gebouwd op een natuurlijke verhoging aan de Maas. De naam Horn, en haar alternatieve spellingen Horne, Hurnen en Hornin, stammen af van het Germaanse Hornjôn, wat "heuvel of hoek in een moerassig land" betekent. De Maas was de natuurlijke scheiding tussen Horn en het nabijgelegen Roermond.
Het kasteel dateert vermoedelijk al uit de 10e of 11e eeuw, en was oorspronkelijk in handen van zogenaamde roofridders, die inkomen verkregen door tolheffing op verkeer op de drukbevaren Maas. Kasteel Horn wordt voor het eerst in 1243 vermeld in een brief, waarin Willem, heer van Horne en Altena, verklaart dat hij van graaf van Loon onder meer de burcht en het dorp Horn in leen heeft gekregen. Een andere eigenaar was de aanhanger van Willem de Zwijger, Philips de Montmorecy, graaf van Hoorne, die in 1586 in Brussel werd terechtgesteld. In 1798 werd het kasteel openbaar verkocht aan dhr. Magnee uit Luik. Deze familie is heden ten dage nog steeds eigenaar.
Aanvankelijk had het kasteel vier hoektorens en een vleugel. Door verbouwingen verdwenen er twee torens en werd de ringmuur verhoogd door met mergelblokken op de oorspronkelijke weergang een tweede rij bogen en een nieuwe weergang te bouwen. De oorspronkelijke 13e eeuwse ronde aanleg bestaat nog grotendeels. Rond het kasteel ligt een in landschapstijl aangelegd park. Bij het kasteel ligt tevens een 19e eeuwse U-vormige kasteelboerderij die oorspronkelijk bij het kasteel behoorde.
Het park rond het kasteel is vrij te bezichtigen.
