Het Schuitwater, is een zeer gevarieerd natuurgebied rond een oude Maasgeul. De oude geul bevat open water, moerassige stukken, een plukje riet, moerasbos en vochtige graslanden. Hogerop liggen zandgronden bedekt met bossen, heidevelden, vennen en akkers. De weg van Melderslo naar Broekhuizen verdeelt de oude Maasgeul in twee delen: het Lottummer Schuitwater en het Broekhuizerbroek.
Door de oude Maasgeul stroomde vroeger wel water, maar toen de Maas minder water ging voeren, raakte de geul geïsoleerd. In en aan het stilstaand water vestigden zich moerasplanten, op de bodem vormde zich laagveen. De geul groeide geleidelijk dicht. In de 18e eeuw is het veen gewonnen om als brandstof te dienen. Zo is opnieuw open water ontstaan. Het Schuitwater is uniek omdat je er heel veel variatie hebt van zeer natte tot kurkdroge gebieden, in het Schuitwater vind je het allemaal. Het gebied is dan ook rijk aan bijzondere planten, paddenstoelen, insecten en vogels. In ieder seizoen is er volop te genieten. Voor een foto impressie klik Hier
In oktober 2003 zijn in de oude Maasmeanders in het Schuitwater bevers uitgezet. Het beviel de dieren daar klaarblijkelijk zeer goed, want in het voorjaar van 2004 werden meteen 3 jongen geboren. De eerste generatie is inmiddels overleden, maar de bevers blijven het gebied bezoeken.
Het gebied is eigendom van Staatsbosbeheer dat tevens het gebied beheert. Aan de noordkant vind je de droge gebieden, de oorspronkelijke Swolgenderheide. Hier is het beheer met kapprojecten gericht op het herstel van de oude heidevelden. Voor de elzenbroekbossen in het natte Schuitwater geldt: geen beheer is goed beheer. Het bos ziet er wild en oerachtig uit; het is dan ook spontaan gegroeid.
