Landgoed de Hamert is een natuurgebied tussen de Maas en de grens met Duitsland. Het landgoed met bos, heide en water is in de beheer van de stichting Het Limburgs Landschap. De Hamert maakt deel uit van Nationaal Park De Maasduinen.
Ik parkeer bij horeca gelegenheid Jachthut op den Hamer (Twistedenerweg 2 – Wellerlooi). Deze ligt aan de rand van het natuurgebied vanwaar ook paaltjesroutes te volgen zijn. Al rijdend over de N271 zie ik als ik dichtbij kom een bordje “P2”, daar ga ik parkeren.
Vanaf de parkeerplaats (met het gezicht naar de jachthut) ga ik linksaf waar ik het eerste knooppuntenbordje zie. Deze zijn anders van de vorige keer. De bordjes met de nummers zijn wit met roze en de losse pijlen zijn vierkant, roze met een witte driehoek pijl. Vanaf nummer 45 start ik met de wandeling die ongeveer 10 kilometer lang is.
Een korte tijd loop ik door het bos waarna ik al snel bij de N271 kom welke ik over moet steken om langs de Maas verder te wandelen. Het pad langs de Maas is ongeveer 2,5 kilometer lang. Halverwege (bij knooppunt 48) ga je een beetje de hoogte in, loop je deels over de dijk en heb je een mooi uitzicht over de Maas. Omdat het winter is als ik er wandel zijn de bomen kaal wat mij het voordeel geeft dat als ik door de bomen heen telkens de Maas kan zien en de hoogte van de dijk.
Sommige stukken loop ik echt dicht langs de Maas welke nu niet hoog staat. Je ziet wel dat de Maas hoger heeft gestaan waardoor je de randen van het “hogere” water kunt je zien maar ook de rommel die dan achterblijft.
Op de dijk lopen is struinend tussen de bomen door en waar ik de rechts gelegen drukke weg eigenlijk niet hoor.
Tussen knooppunt 49 en 16 steek ik de N271 weer over (let op, dit is soms echt een drukke weg) en ga ik terug het natuurgebied in. Als je van boeken houd en er mee wilt wandelen kun je tussen knooppunt 16 en 50 je boek ruilen bij Little Free Library. Je ziet bij een boerderij een kar met een mooie kist erop, deze was voor mij van veraf al zichtbaar.
Kort hierna is een weide met schapen die mij een echte attractie vinden. Ze komen met z’n alle van verre aangerend en maken ruzie om aandacht. Ze blaten en steken hun kop door het hekwerk zodat ik ze maar kan zien. Als ik ze wil fotograferen kijken ze ineens weg, echt diva gedrag. Gelukkig kan ik met de lange lens wel wat foto’s van dichtbij maken.
Na nog wat bospaadjes wandel ik naar de open heide. Dit is een open vlakte met vennen, stuifheuvels en veenplassen. Wandelend over de paden kom ik bij een “huisje” met een hek er om heen. Het informatiebord verteld mij dat het een vogeluitkijkpunt is over het Westmeerven. Ik ben geen vogelspotter maar vind het wel altijd leuk om er een kijkje te nemen omdat het vaak plekjes zijn met hele mooie uitzichten.
Ook deze plek stelt niet teleur, ik zie geen vogels (misschien ook omdat ik daar geen kennis van heb) maar ik zie wel een hele mooie plek waar ik even de tijd neem om enkele foto’s te maken en te genieten van de rust.
Na het Westmeerven zie ik in de verte het Oude Heerenven en koeien grazen. Bij het klaphek zegt het pijltje dat ik rechtsaf moet om naar nummer 58 te gaan. Toch besluit ik om heel even links te gaan (dat heeft geen nummer) om een kijkje te nemen over de Nieuwe Heerenven en bij de ruïne van de grindwasserij.
Bij de Nieuwe Heerenven is een vlonder met bankjes. Als je er op gaat staan voel je de vlonder drijven. Leuk om hier even te gaan zitten en alleen maar vooruit te kijken over het water.
Aan de andere kant van de weg is de ruïne van de grindwasserij. In dit gebied werd grind gewonnen, schoongemaakt en met wagonnetjes naar de Maas getransporteerd. Als ik dit allemaal bekeken heb loop ik dezelfde weg terug om de bordjes weer te vervolgen.
Na knooppunt 58 richting knooppunt 46 loop ik rechts van het fietspad. Hier loop ik langs een weide en over paadjes door de bossen. Halverwege steek ik het pad over en loop ik naar een mooi stukje natuur. Ik wandel hier langs het Gelderns-Nierskanaal. Deze komt uit Duitsland waar het echt een kanaal is, hij is daar erg recht en smal maar vanaf de grens wordt hij breder en meandert het door de dieptes met een flinke stroomversnelling naar de Maas.
Onderweg kijk en luister ik naar het Gelderns-Nierskanaal als ik een aspergeversperring tegenkom. Op één van de stalen palen staat “oorlog 40-45 geplaatst door het Hollandse leger”. Een aspergeversperring is een soort tankversperring. Als je er naar kijkt zie je waarom het aspergeversperring genoemd wordt.
Na deze versperring ben ik bijna bij de auto. Ik geniet nog van de laatste meters voor ik bij het startpunt terug ben.
Parkeren: Jachthut op den Hamer Twistedenerweg 2 – Wellerlooi (parkeerplaats 2)
Knooppunten: 45 – 47 – 48 – 49 – 16 – 50 – 51 – 54 – 53 – 58 – 46 – 45
Horeca: Jachthut op den Hamer (Pannenkoekenhuis)
