Een mooie route die u laat kennismaken met de geschiedenis van de Peel en het dorp Griendtsveen.
U doorkruist een deel het gebied De Peelvenen, of kortweg De Peel hier. Een groot veengebied in Noord-Brabant en Noord-Limburg. De naam Peel is afgeleid van het Romeinse woord locus paludosus wat moerasgebied betekent. De lokale bevolking gebruikte de naam Peelen voor de afwisseling van heiden en veengebieden. Delen van de Peelvenen kan je nu nog terug vinden in het Nationaal Park de Groote Peel, de Deurnse Peel en Mariapeel bij Helenaveen. Delen van het veengebied werden reeds afgegraven in de 11de eeuw. Eerst werden de randen aangepakt door de lokale bewoners. Dit worden boerenverveningen genoemd. Het werd ook systematisch, op grotere schaal aangepakt door kloostergemeenschappen zoals deze van het klooster Padua, aan de grens Gemert-Bakel en Boekel. (1742). Later volgden ook industriële ontginningen die duurden tot het begin van de 20ste eeuw. Het turf werd vervoerd langs de kanalen zoals de Zuid-Willemsvaart, de Noordervaart, de Helenavaart en het Kanaal van Deurne. Met de komst van steenkool werd gestopt met het ontginnen van het veen.'
Het Kanaal van Deurne is een 15 kilometer lang zijkanaal van de Noordervaart. Het kanaal begint in Limburg ten zuiden van Meijel en loopt dan parallel aan de Helenavaart in noordelijke richting. Bij Griendtsveen, ter hoogte van de spoorlijn, vloeit het Kanaal van Deurne samen met de Helenavaart in het Defensiekanaal uit. Hierna loopt het Defensiekanaal verder in noordelijke richting. Het graven van het kanaal begon in 1874 en was een initiatief van de gemeente Deurne. Het was aanvankelijk bedoeld ter afwatering van het veengebied en voor het transport van de in de Peel afgegraven turf. De turfvaartjes in de Deurnese Peel werden op dit kanaal aangesloten. De wijken in Helenaveen echter werden aangesloten op de Helenavaart.
Onderweg komt u langs voormalig station Helenaveen. Deze stopplaats was in gebruik van 1868 tot 15 mei 1938 en van 10 juni 1940 tot 19 augustus 1940. Dit station stond in Griendtsveen maar het heette Helenaveen. Dit kwam doordat bij de opening van het station het dorpje Griendtsveen nog niet bestond. Het stationsgebouw werd in 1881 gebouwd en het werd in 1945 gesloopt. Het gebouw was vrijwel gelijk aan het nog bestaande stationsgebouw van Belfeld.
De route loopt over het KnopenLopen netwerk van Horst aan de Maas. Een kaart is te koop bij vele verblijfsaccommodaties en De Morgenstond in Griendtsveen.
Het enige horecapunt onderweg is De Morgenstond in Griendtsveen, ongeveer halverwege de route.
Gelegen in het oord waar schrijver Toon Kortooms zijn inspiratie haalde voor zijn boeken 'Mijn kinderen eten turf' en 'Help de dokter verzuipt' ligt dit unieke buitenverblijf. De Korhoen (maximaal 120…
Average of 12 reacties.
Geen op- of aanmerkingen.
Aanrader voor eenieder!
Bij navraag aan een mountenbiker, zijn we rechts af gegaan naar de verharde weg, parallel aan het kanaal en zo teruggelopen naar het beginpunt, we hebben niet meer kunnen genieten van de natuur in de Peel, maar liepen gedwongen over een drukke weg waar ook hard werd gereden.
Zijn naderhand toch nog wat gaan drinken bij Herberg de Morgenstond in Griendsveen. Deze wandeling was zeker een teleurstelling.
een schitterend gebied, voor wandelaars, jammer dat de brug weggehaald is om het gebied eigenlijk ontoegankelijk te maken, je moet via een sluipweggetje wat langzaam aan het dichtgroeien is, een schande vind ik dit, om mensen zo'n mooi gebied te onthouden...:-( Staatsbosbeheer doet meer kwaad dan goed soms .. maar de heren achter een bureau weten het immers zóveel beter
(Geen onderwerp)