Volgens een sage bevindt zich in het meer van landgoed De Bedelaar een verzonken kasteel.
Het is de straf voor een hardvochtige kasteelheer die op Kerstnacht een bedelaar een nachtverblijf weigerde en terugzond in de kou. Terwijl de bedelaar omkwam, verdween het kasteel in de aarde en werd omsloten door een meer. Op Kerstnacht kan men nog de klok van het kasteel horen luiden. In de Middeleeuwen leed het gewone volk vaak honger en werd door de adel onder de knoet gehouden.
Sages over verzonken kastelen zijn vaak een schreeuw van de arme en hongerige bevolking naar rechtvaardigheid. In een dergelijk volksverhaal moesten de hoge heren boeten voor hun wangedrag, iets wat in werkelijkheid nooit gebeurde. Tevens is het verhaal ook een waarschuwing om niet te hoog van de toren te blazen, want uiteindelijk komt boontje om zijn loontje.
(in voorbereiding: hier wordt een bijzonder verhaal verteld)
