Van buitenuit heeft dit gebouw iets ongewoons in vergelijking met andere bedehuizen. De ramen en deuren doen namelijk niet meteen vermoeden dat het hier om een kapel gaat. Dat komt omdat het oudste gedeelte werd gebouwd als een Loretokapel, als een kopie van het huisje van Nazareth dat zich in het Italiaanse Loreto bevindt.
Clara Elisabeth van Manderscheidt-Blankenheim, kanunnikes van het Stift in Thorn, gaf in 1673 opdracht tot deze bouw ter ere van God en zijn gebenedijde Moeder, zoals beschreven in haar stichtingsbrieven.
Het super leuke dorpje Thorn ook wel het “Witte stadje”genoemd staat bekend om zijn vele wit geschilderde huizen. Thorn bestaat al sinds 990 en was een klein vorstendom. 3 eeuwen later werd het dorp gedeeltelijk ommuurd en kreeg het stadsrechten.
De witte huizen stammen eigenlijk uit de tijd dat de Fransen vluchten en ook terecht kwamen in Thorn. De Fransen stelden een belasting vast naar de grote van de ramen van je huis. Maar omdat de arme mensen dit niet konden opbrengen metselden ze hun ramen gedeeltelijk dicht zodat ze minder belasting hoefden te betalen. Maar omdat er veel verschil was tussen de oude en de nieuwe gemetselde stenen verfden ze hun huizen wit.
Als u naar Thorn gaat mag u de Abdijkerk, een imposant bouwwerk, waar een gedeelte nog uit de 10e eeuw bestaat niet missen. Eind 19e eeuw is de abdij geheel gerestaureerd. Ook als je door het dorpje loop vallen de mooi geplaveide straatjes van maaskeien en de vloeren van mozaík je zeker op. Ook vindt je hier nog gezellige kleine binnenhofjes,
Thorn is een must.
