Sfeervolle, geheel vernieuwde bistro gelegen nabij het water in het centrumgebouw van Vakantiepark BreeBronne. De nieuwe stijl kenmerkt zich door een combinatie van industrieel, staal met houten elementen passende bij de frisse en eigentijdse stijl van het nieuwe BreeBronne.

De kaart is overzichtelijk, fris en biedt voor ieder wat wils! 
Verder beschikt Vakantiepark BreeBronne over een pizza- pasta restaurant

De Bron
BreeBronne staat bekend vanwege de bron, het water wat ter plekke omhoog wordt gepompt en uitermate geschikt is als drinkwater. Daarnaast is de bron de naam van de recreatieplas waar in het verleden, op een warme dag, duizenden gasten werden verwelkomd. Deze recreatieplas heeft een grondige controle gehad, zodat aan alle hygiëne en veiligheidseisen voldaan wordt.

Strand
Bouw een enorm zandkasteel, roetsj keer op keer van de meterslange glijbaan of graaf je papa in terwijl hij lekker bruin ligt te bakken. De mogelijkheden op zo’n mooi strand zijn onbeperkt. Voor verkoeling spring je in het kraakheldere water of pak je een drankje in onze beachbar.

Strandbad
Het strandbad heeft een geleidelijk toenemende diepte en een drijflijn op het punt waar het dieper wordt dan 1.40 meter. Ook is er een speciale ondiepe kinderbaai waarin zorgeloos gespeeld kan worden; veiligheid voor alles! In verband met schelpjes of steentjes adviseren wij om waterschoenen te dragen.

In 1967 maakte Tajiri zijn Endless Column, die waarschijnlijk verwijst naar gesneuvelde Japanners in de Tweede Wereldoorlog. Een jaar later maakte hij een tweede, kortere versie van 192 cm die hij eenvoudigweg tot Column doopte. Dat laatste werk is te zien in de bibliotheek van Maasbree.

Het kunstwerk werd in 1987 aangeboden aan de gemeenschap Maasbree, bij de opening van het gemeenschappelijk regiokantoor
van de PLEM en Limagas. Het verbeeldt drie verschillende verknopingen: die van de PLEM en Limagas, die van Maasbree en Baarlo, die samen een gemeente vormden, en die van Tajiri met zijn woonplaats Baarlo. Het werk kreeg toen een plaats in het
gemeentehuis en kreeg een nieuwe naam: Entente Cordiale, hartelijke verbintenis.

Het werk doorstond verschillende fusies. Zo smolten PLEM en Limagas na enige omzwervingen samen tot Essent en werden Baarlo en Maasbree kernen van de fusiegemeente Peel en Maas. Na de opheffing van het gemeentehuis verhuisde het beeld naar de bibliotheek. Het bronzen liggend naakt Overgave had eerst een plek voor het oude bibliotheekgebouw. Nadat het jarenlang bleef opgeslagen in het gemeentelager kreeg het uiteindelijk zijn nieuwe bestemming in deze bibliotheek.

Van deze machtige stier zijn enkele exemplaren vervaardigd in Italië. Hij werd rond 1990 tentoongesteld op een beurs in Brussel, waar de Heldense hovenier Ves Reinders meteen getroffen werd door de krachtige uitstraling van dit imponerende beest met zijn Rubensiaanse overdaad aan spierbundels.

Reinders kocht hem als blikvanger voor zijn bedrijf, waar hij tot 2006 de toegangspoort opsierde. Ter gelegenheid van 50 jaar Ossefeesten in Maasbree werd deze ruim 1600 kilo wegende kolos overgenomen door de fanfare Maasbree en op 18 juli 2010 werd het geplaatst in de nabijheid van de locatie van de feesttent.

Gezien de ontwikkelingen in het centrum van Maasbree moest het beeld in 2014 verhuizen naar de rotonde op de Provinciale weg ter hoogte van de Pastoor Leursstraat. Het beeld is telkens als één geheel verplaatst van de ene plek naar de andere. De sappige verhalen in de wandelgangen dat het beest daarbij na een 'chirurgische ingreep' van stier veranderde in een os, zijn volledig uit de lucht gegrepen.

Het monument Den Boond is tot stand gekomen op initiatief van Jan Nabben, Wiel Peeters en Jac Smolders. Het werd in 2001 geplaatst ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Boerenbond van Maasbree.

Mag dit monument, de zakkenlift uit ‘DE BOOND’, een symbool en inspiratiebron zijn van wat er door samenwerken en organiseren in Maasbree tot stand kwam in de twintigste eeuw.

Het werk is geplaatst op de plek waar ooit het magazijn van de boerenbond stond, met met een los- en laadplaats van de Stoomtramweg - Maatschappij Venlo, Maasbree, Helden.

De zakkenlift werd gebruikt om zware zakken graan van meer dan 50 kilo naar de graanzolder te transporteren. John Peeters maakte het ontwerp van deze zakkenlift en Ton van den Beuken zorgde voor de constructie.

Er bestaat nauwelijks betrouwbare documentatie over dit bronzen beeldje van kunstenaar Wim Rijvers. En wat er over is geschreven, is soms tegenstrijdig. Zo wordt het beeldje in verschillende documenten onder twee verschillende namen vermeld: De Duiker en De Zwemmer.

De Duiker lijkt de meest toepasselijke benaming. Zowel in deel 1 als in deel 2 van de kunstroute Peel en Maas zijn beelden van Wim Rijvers opgenomen. Rond 1965 werd dit beeld van hem onthuld bij de gelegenheid van de opening van een nieuwe gymzaal aan Op de Kemp. Het beeld kreeg een heel geschikte plaats aan de rand van een vijver bij die gymzaal. De vijver is inmiddels gedempt en de vervallen gymzaal heeft plaatsgemaakt voor de brede school 'De Violier'.

Het beeldje kreeg vervolgens een plaats aan de rand van het Kennedyplein bij de bibliotheek. Later moest het ook daar wijken vanwege de herinrichting van de pleinen Hart voor Maasbree. Het belandde in depot. Na al deze omzwervingen zal het beeldje op deze plek hopelijk voor langere tijd rust vinden.

De gemeenschap Maasbree stamt uit 1240. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de gemeente mocht er in 1990 een kunstwerk komen als herdenking aan dat memorabele feit.

Kunstenares Ariane Stam uit Krimpen aan de IJssel kreeg uiteindelijk deze opdracht. Zij liet zich inspireren door het bekende verhaal uit het Oude Testament van de nachtelijke strijd tussen de
aartsvader Jakob en de engel (Genesis 32:25-31). Jakob kon die strijd niet winnen, want hij had met God geworsteld. Maar Jakob zei: 'Ik heb oog in oog gestaan met God en ben toch in leven gebleven’.

In het werk van Ariane Stam zijn zowel de organische vormen als
de wiskundige mathematische vormen terug te vinden. Hier koos zij voor een abstracte aanpak: vloeiende, golvende vormen die in en uit elkaar vloeien en een spiraalvormige, opstijgende beweging maken. Een bijzonder fraaie verbeelding van het gekozen onderwerp.

Op deze plek stond vroeger de brandweerkazerne van Maasbree. Na de sloop begin jaren 90 van de vorige eeuw kreeg de Stichting Wonen Baarlo-Maasbree de opdracht om aan de Hubertushof een woningcomplex te realiseren. Na afronding van dat bouwproject in 1994 werd door de Stichting dit kunstwerk Dierbaar aan de gemeenschap aangeboden.

Het kunstwerk werd onthuld door gouverneur Van Voorst tot Voorst in het bijzijn van leden van B&W, de raad en Woningstichting en een breed publiek. In het beeld zijn de typische eigenschappen van kunstenaar Pépé Grégoire te herkennen, die studeerde aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam.

Toen Maasbree in 2009 fuseerde met Helden, Kessel en Meijel kreeg de plaatselijke kunstenaar Jan Janssen van de gemeente de opdracht om twee maquettes te maken: één van Maasbree en één van Baarlo.

Deze miniaturen moesten het sociaal-cultuurhistorisch verhaal vertellen van beide kernen. Het verhaal van kerk en overheid, van arm en rijk, van zorg, scholing en opvoeding en van het sociale leven in de dorpen. In de folder die werd uitgegeven bij de onthulling van beide maquettes, noemt Louis Grubben het resultaat van Maasbree "Echt Breets".

Jan Janssen koos dan ook de meest markante gebouwen uit, die de geschiedenis van Maasbree sterk hebben bepaald: de kerk, de pomp, het roadhoës, de school, het kloester, café van Oijen, het hoës Van de Loë en het ermenhuuske. De 'peddestool' met een pijl in de richting van Baarlo symboliseert de jarenlange relatie met deze dorpskern die samen met Maasbree één gemeente vormde. Op de maquette van Baarlo prijkt vanzelfsprekend ook een 'peddestool' die de weg wijst naar Maasbree.

Het wooncomplex "In d'n Clockenslagh", bestemd voor dagverzorging van ouderen, werd in 1995 geopend. Op het Clockenslaghplein onthulde de toenmalige staatssecretaris van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM) Erica Terpstra dit bijzondere kunstwerk.

Het roestvrijstalen kunstwerk is een strak geometrisch geheel, bestaande uit cirkelsegmenten van verschillend formaat. Deze zijn geplaatst op een eenvoudige, rechthoekige sokkel De segmenten staan deels los van elkaar en grijpen deels in elkaar. Samen vormen ze toch één grote cirkel.

De Maastrichtse kunstenaar Felix van de Beek symboliseerde hiermee op een abstracte manier de samenwerking van de buurtbewoners met de gemeente, het dorpsoverleg en de andere inwoners van Maasbree, die samen de realisatie van dit plein mogelijk maakten. Daarnaast ademt dit kunstwerk openheid, helderheid en transparantie.