De verrassende bedriegertjes op het Jan Lindersplein in Gennep bieden tijdens de warme dagen veel vermaak voor kinderen. Deze Bedriegertjes herinneren aan het Genneper Huys, want hier rondom staat namelijk het begin van het Genneps volkslied:

Waar de Niers langs kronkelwegen bij een burcht de Maas ontmoet.

Binnen deze tekst ligt een Cortenstaal plaat. Hierin staat de belegering uitgebeeld van de burcht het Genneper Huys. In 1641 werd het Genneper Huys door Prins Frederik Hendrik met 20.000 man belegerd. Op de plaat is de Maas, de Niers, Gennep en het Genneper Huys afgebeeld. Dit alles is omgeven door loopgraven, zoals op de Belegeringskaart van Blaeu te zien is. Vanuit hier werd geschoten met talloze kanonnen. De Genneper Huys Beschietertjes, een toepasselijke naam.

Op de plek waar nu de Waterzuivering, de N271 en Maasweiden liggen, was vanaf april tot oktober 1945 een reusachtig tentenkamp. Via de spoorlijn, het Duits lijntje, werden grote hoeveelheden soldaten aangevoerd richting front en omgekeerd.

Op het tentenkamp stonden tenten voor medische zorg, recreatie, kerkdiensten, eten en slapen. Een compleet tentendorp.

Tegenwoordig zijn er alleen nog sporen terug te vinden in de bodem.

De Gennepse loswal is een bijzondere locatie. Niet alleen het historisch informatiepaneel, ook de Luisterkei van de Liberation Route die hier ligt, getuigt van bijzondere verhalen van gebeurtenissen die zich hier hebben afgespeeld. De langste militaire brug, die in 1945 gebouwd werd, was van grote betekenis voor de verovering van het Duitse Rijnland.

Tegenwoordig heeft de Loswal vooral een recreatieve functie. Bezoekers kunnen hier picknicken, boten te water laten op de aangepaste veerstoep of zwemmen in de Maas. Voor de kinderen zijn er klautertoestellen gebouwd. De Loswal biedt een fraai uitzicht op de Maasheggen, de St. Jansberg en de uitgestrekte bossen van het Reichswald.

Door de strategische ligging van de Maasbrug, vlakbij de Duitse grens, gaf het Ministerie van Oorlog moeizaam toestemming voor de bouw van de brug in 1870. De brug bleek van strategisch belang te zijn, toen de Duitse Wehrmacht op 10 mei 1940 de brug als enige Limburgse Maasbrug door list en bedrog in handen kreeg.

Na de verovering van Gennep in februari 1945 werd de spoorbrug en een verkeersbrug in een hoog tempo door de Britse genie opgebouwd. De brug speelde een belangrijke rol bij de aanvoer van soldaten en materiaal naar het front. 

Luisterkei De Bruggenbouwers aan de Loswal in Gennep vertelt het verhaal. 

Waar nu een garagebedrijf en parkeerplaats ligt, stond tot februari 1945 grensstation Gennep. Het station werd door de zware gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog volledig verwoest. Delen van de spoorbaan en bruggen werden door de terugtrekkende Duitse Wehrmacht opgeblazen. Ook de geallieerden ontdeden gedeeltelijk de spoorbaan van de rails voor hun oprukkende tanks.

De “Duits lijntje” rotonde herinnert aan de ondergang van deze legendarische spoorlijn. Diverse infopanelen en een locomotief als monument herinneren aan grensstation Gennep.

Diverse huizen in Gennep hebben nog een bijzondere herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. De Ortskommandant liet naast de voordeur het bevel Zutritt verboten schilderen.

Dit liet hij doen, om te voorkomen dat de Wehrmachtsoldaten de lege huizen van de geëvacueerde bevolking gingen plunderen. Plundering van de huizen moest systematisch gebeuren en was bestemd voor de "Ausgebombten". Het meest werd echter naderhand door de Britse soldaten geplunderd. De Britse bevelhebber stopte dit niet; ook niet na het verzoek van de direct na de bevrijding teruggekeerde burgemeester van Banning.

Het bronzen oorlogsmonument de Barmhartige Samaritaan beeldt een mannenfiguur te paard uit met een gewonde strijder. De kunstenaar Jac. Maris maakte het beeld in 1953. Hij wilde niet het leed van de slachtoffers uitbeelden, de nabestaanden zouden dan namelijk voortdurend aan hun lijden herinnerd worden.

Maris ziet de Barmhartige Samaritaan als een eerbetoon aan de offerzin van de slachtoffers. Alleen de afbeeldingen in de sokkel herinneren aan hetgeen er gebeurd is. Maris vervaardigde ook het Airborne monument in Oosterbeek en de oorlogsmonumenten op Plein 1944 en op de Waalbrug te Nijmegen.

Ellen Hoffmann was een Joodse inwoonster van Gennep. Haar lot is onbekend, maar het merendeel van de Gennepse Joden is tijdens de Tweede Wereldoorlog vermoord door de bezetter.

Het keramiekplein in Gennep is gemaakt ter nagedachtenis van de vermoorde Joodse medeburgers en alle slachtoffers van oorlog en geweld. Op het plein zijn onder andere een gedenkplaat, een centrale vijver met vredesduif en tegels te zien, die herinneren aan de Schotse bevrijders. In totaal hebben 280 Gennepse burgers, onder leiding van de keramisten Frans en Isabelle Smeets, het plein gemaakt. Hiermee is het verlangen van de Gennepse bevolking naar een vredige wereld tot uitdrukking gebracht. 

De Oude Martinustoren is de enige toren, in de directe omgeving van de Maas tussen Roermond en Mook, die de Tweede Wereldoorlog overleefde. De Maas werd op het einde van de Tweede Wereloorlog frontlinie. De torens waren prima uitkijktorens, daarom blies de Duitse Wehrmacht de torens op de linker Maasoever op. Ook vestigden ze uitkijkposten in de torens op de rechter oever.

De Duitsers werden op hun beurt door de geallieerden uit de uitkijkposten geschoten. De Martinustoren werd ontzien, vanwege het vlakbijgelegen tbc-sanatorium Maria-Oord, waar honderden patiënten verbleven. De tweede etage van het huidige bezoekerscentrum is gewijd aan deze historie, evenals de luisterkei bij de ingang. 

Het land van Maas en Niers heeft door zijn landschappelijke schoonheid al vanaf 1900 veel kunstenaars aangetrokken. De kunstenaarskolonie Plasmolen bij de St. Jansberg is bekend uit die tijd. Ook nu wonen tientallen kunstenaars in het land van Maas en Niers. Dit zijn met name veel keramisten.

Het is niet verwonderlijk dat vele keramisten in het land van Maas en Niers wonen. De eeuwenlange keramiektraditie is ontstaan in een gebied, dat rijk is aan klei en hout. In en rondom Gennep zijn veel sporen hiervan terug te zien.

De keramiekmarkt "Keramisto" wordt jaarlijks elk derde weekend in september gehouden en is een van de grootste en bekendste in Europa.