Bijna op de plek waar eens de stadsmuur van Gennep stond, staat tegenwoordig, tussen Zuidwal en Groene Gracht, de Keramiekmuur.
Deze muur verwijst door middel van keramiek naar de fraaie bouwwerken in de historische kern en naar de vesting 'het Genneper Huys'. De keramieken in de muur zijn in 2015 gemaakt door de Ottersumse keramist Pieter Arts.
Vóór de muur staat het beeld van Norbertus van Gennep uitgebeeld als aartsbisschop. Dit beeld werd gemaakt door de Gennepse keramiste Ghisleen Bakker.
Het oude stadje Gennep werd vroeger ter bescherming omgeven door een stadsgracht. Nadat de gracht gedempt was, werd ze gebruikt als groentetuin en boomgaard.
Tegenwoordig heeft de voormalige gracht, naast de functie als park, ook een functie als openluchttheater gekregen. Het heeft de toepasselijke naam: het Groene Gracht Theater.
Het Historisch-religieus museum De Crypte bevindt zich in de onderkerk van de Sint Martinus in Gennep. De ingang van het museum is te vinden aan de linkerkant van het kerkgebouw.
De uitgebreide collectie toont aan de bezoekers het rijke Roomsche leven van weleer. Het museum is bekend om de bijzondere nonnenpoppen, een grote collectie Mariabeeldjes en verscheidene kostbare tapijten.
Het museum is elke zondag geopend van 14.00 tot 17.00 uur. Entree €2,50 Ook op afspraak andere openingstijden voor groepen van minimaal 10 personen.
Aan de Touwslagersgroes in Gennep ligt een mooie Mariakapel. Deze Mariakapel stamt uit het jaar 1938. Ze werd opgericht door de buurtbewoners en heeft een bijzonder klokvormig dak met leisteen gedekt.
De kapel is rijkelijk voorzien van glas-in-loodramen. Deze zijn vervaardigd door de kunstenaar Piet Werker. Hij was broeder van de congregatie van de H. Geest. Hij maakte veel werk voor kerken in de missie waar de congregatie werkzaam was. De congregatie is sinds 1926 ook in Gennep gevestigd.
Het Zandpoortmonument herinnert aan de grootste Gennepse stadspoort. De roestvrijstalen rondjes in de bestrating geven de plaats van de muren van de poort, de stadsmuur en de kruittoren weer. Het monument ligt boven het fundament van de zuidelijke toren en heeft de vorm van een halve cirkel. Op de gefreesde kaart zijn de Zandpoort en de andere stadspoorten terug te vinden.
Deze kaart uit 1732 is bijzonder. Gennep was in die tijd Pruisisch en had 'de eer' om als eerste kadastraal opgemeten te worden voor correcte belastingheffing. Gennep had hiermee ook de eerste kadastrale kaart in het latere Koninkrijk der Nederlanden.
De uitstraling van de historische kern van het Gennep wordt niet alleen bepaald door oude gebouwen. Ook de organische architectuur van Alberts en van Huut is opvallend aanwezig, dankzij onder andere het gemeentekantoor, de bibliotheek en appartementencomplexen.
Om deze harmonie tussen mens en natuur te accentueren, bevindt zich bij deze gebouwen en het Ellen Hoffmannplein een organische stadstuin. Zowel elementen van Japanse tuinstijl als van Jugendstil zijn hierin herkenbaar. Op deze locatie heeft ook de Gennepse synagoge gestaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is deze verloren gegaan.
De organische stadstuin is vrij toegankelijk.
De Nieuwe Poort in Gennep heette in de volksmond het Norbertuspoortje. Het pad met bruggetje werd het Norbertuspèdje genoemd. Men dacht namelijk dat Sint Norbertus via deze weg vanaf het Genneper Huys naar de Sint Martinuskerk ter kerke ging.
Ten tijde van Sint Norbertus (omstreeks 1080-1134) bestond de Martinuskerk al. Gennep had echter nog geen stadsrechten en daarom ook nog geen stadsmuur met poorten.
De Nieuwe Poort in Gennep werd pas omstreeks 1635 gebouwd, enkele eeuwen na de andere stadspoorten. Dit verklaart de naam 'Nieuwe Poort'.
De poort werd gebouwd toen op het einde van de tachtigjarige oorlog de vestingwerken van het Genneper Huys fors werden uitgebreid met extra grachten en wallen. De Gennepse stadsboeren konden hierdoor hun vee niet meer via de Maaspoort naar de weiden aan de Maas brengen. Een nieuwe poort was dus noodzakelijk!
Lees voor meer informatie het toeristisch informatiepaneel (zie ook foto 3)
Boven op de Molenberg staat een informatielessenaar die het historische Gennep zichtbaar maakt door middel van oude gravures. De torenmolen op die gravures bestaat niet meer. De restanten ervan bevinden zich in de klei van de Molenberg, onderdeel van de zware rivierdijk.
De toren was oorspronkelijk één van de torens van het 14e eeuwse stadskasteel 'Slot Lonenstein'. Bij de afbraak ervan werd de toren verbouwd tot stadsmolen. Na een fatale brand in 1845 werd de molen niet meer ter plaatse herbouwd. Molen de Reus, aan de overkant van de Niers, kwam ervoor in de plaats in 1847.
Het oude stadje Gennep werd in vroegere tijden omgeven door een gracht. Deze gracht ontving het water vanuit de gestuwde Niers.
Mede omdat Gennep op een lage Maasduin ligt (de huidige Zandstraat) was de waterhuishouding van deze gracht verre van ideaal.
Na verloop van tijd is men de gracht gaan gebruiken als groentetuin voor de burgers. Tegenwoordig spreekt men van Groene Gracht. De gracht heeft namelijk een parkachtige functie gekregen met bankjes en een speeltuintje. Ter hoogte van de Keramiekmuur eindigt de Groene Gracht met rijen zitplaatsen, waardoor een theater is ontstaan: het Groene Gracht theater.
